Een bijzondere voorstelling

Een briefje van ProRail had ons op de hoogte gesteld van werkzaamheden aan het spoor bij ons in de buurt. In het weekend van 4 en 5 oktober zou dat gaan plaatsvinden. Er waren in de week ervoor al de nodige materialen aangevoerd en apparaten neergezet. Vrijdagavond zagen we overal schijnwerpers en de nacht van vrijdag op zaterdag konden we wel horen dat het echt was begonnen.
Zaterdagmorgen konden we meteen al activiteiten zien. Met een graafmachientje en een boel mannen werd er gewerkt aan een kabelgoot boven het tunneltje.

Werk aan de kabelgoot boven het tunneltje

Maar er reden nog veel meer machientjes rond. Het duurde even voordat we wisten wat die ene met die rood/blauwe zwengel ervoor was. Het bleek een grote magneet die allerlei rotzooi rondom de sporen verzamelde en in zijn achterbak stortte.

Dick moest naar Utrecht en ik moest werken. Jammer hoor, het is erg leuk om die activiteit zo mooi te kunnen zien.
’s Avonds thuisgekomen was het nog steeds een levendige boel. Daar hebben we even een filmpje van gemaakt. De machine schudt het ballastbed op en er rondom is ook allerlei activiteit.

Met moeite konden we ons naar bed begeven, er gebeurde telkens weer iets wat we even wilden zien. Maar goed, toch gelukt om in bed te komen en de volgende morgen er op tijd weer uit. Nu was het helemaal een feest.

Een heel klein deel van de trein, die in zijn geheel de machine vormt

Een gigantische machine was bezig om de oude biels uit het spoor te halen en er nieuwe in te leggen. En dan ook nog het ballastbed op te zuigen en naar achteren te transporteren. Overal eromheen en erin waren mannen bezig controles etc uit te voeren. Ook onder de machine tussen de rails waren allerlei mannen aan het werk. Ik heb hier ook een filmpje van gemaakt, maar dat is lang niet scherp genoeg om het hele proces te kunnen volgen. Alleen maar een indruk dus. Dat de nieuwe biels gelegd worden is op een gegeven moment heel goed te zien. Mooie nieuwe betonnen biels dus. En de oude houten worden afgevoerd.

Ook zondag hadden we afspraken elders en moesten we onszelf dwingen om de deur uit te gaan. ’s Avonds thuisgekomen was de ballastschudder weer aan het werk en ook de magneetwagen was druk aan het hengelen. Het zag er duidelijk naar uit dat het afrondende werkzaamheden waren. Opruimen, seinen en wissels controleren en naar huis. Nou ja, zo denk ik dan, maar het zal vast wel veel en veel meer zijn geweest. In ieder geval was het maandagmorgen weer keurig opgeruimd en konden we ook precies zien tot hoever ze gekomen zijn. De treinen kwamen al weer af en aan rijden alsof er niets was gebeurd.

Op maandagmorgen

Van Amersfoort naar Hamburg

Een bijzondere dag om naar Hamburg te gaan. Dodenherdenking. En de verjaardag van Oom Frans. Maar vooral een heel zonnige dag.
Een prachtige treinreis. Eerst vanaf Amersfoort via Hengelo en Bad Bentheim naar Osnabrück. In Bentheim ouderwets lok wisselen. Zoals we dat vroeger in Venlo zoveel gezien hebben.

Dat betekent dus tien minuten de tijd om uit te stappen en de lokale schoonheden te bewonderen, zoals een prachtig stel van de Westfalenbahn.

Toen we even verder reden stond er nog een mooi lokje.

Onze ICE van Onsnabrück naar Hamburg bleek vervolgens een gewone IC te zijn en even buiten Osnabrück ook nog eens veertig minuten stil te staan omdat er kindertjes op het spoor aan het spelen waren. Zo’n trein stopt tegenwoordig overal maar voor!
Maar we kwamen toch nog in Hamburg, op het Hauptbahnhof, en in ons hotel, op 2 minuten lopen van dat station.
Op tijd om even een rondje rondom het prachtige station te lopen.

En vooral op tijd om nog uitgebreid naar Miniatur Wunderland (Miwula) te kunnen. De grootste modelbaan ter wereld. Wat een belevenis! En die had vanavond toevallig een late avond-opening.
Dat Miniatur Wunderland is gevestigd in de Speicherstadt. In een prachtig oud pakhuis. Ze noemen dat hier een Speicher. En ze hadden die pakhuizen natuurlijk ook weer in model uitgevoerd.

Werkelijk heel bijzonder. Niet alleen omdat het waanzinnig groot is, maar ook geweldig gedetailleerd. Met niet alleen honderden treinen, maar ook heel veel rijdende autootjes, en zelfs vliegtuigen, die echt vliegen en boten die echt varen. Zoiets als Madurodam, maar dan in schaal HO (1:87).
Hier alvast even één foto. Op Picasa staan er wat meer.

Er was zoveel te zien. En dan liet men ook nog eens regelmatig dag en nacht wisselen.

We hebben deze eerste dag van onze vakantie alvast alweer heel erg genoten!

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Meer foto’s van al deze dingen hier op Picasa.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –